Basari deyince hepimizin aklina bir tanim gelir. Basari, üzerinde en çok tanim yapilabilen ender kelimelerden biridir, belki de... Sevgi gibi, ask gibi. Laiklik gibi, demokrasi gibi. Ama kesin olan ve bütün tanimlarda ortak bir nokta vardir ki, basari; mutluluk vericidir. Ve herkes bireyler basarmak ister. Itanry David Thoreu bir yerde söyle demektedir;
“Insanlar basarmak için dogarlar, basarisizlik için degil.”

Peki sizce basarinin kaynagi nedir?! Yoksa basarilar birer sanstan baska bir sey degil midir. Earl wilson da öyle diyor! “Basari mi dedin? Basari tamamiyla sansa baglidir! Inanmazsan basarisiz insana sor.”

Basari ve Inanç

Süphesiz ki, dini ya da diger bir takim inançlarin da basariya etkisi vardir. Fakat biz burada kisinin basarabilecegine olan inancindan baska bir ifadeyle  kendine olan inancindan bahsedecegiz. Çogunluk basariya inancin basarinin yarisi oldugunu söyler. Bence basariya inanç, basarinin yarisindan daha fazladir.

Basarabilecegine inan kisi; fikirler üretir mazeret degil. Çözümler sunar, problem degil. Nasil yapacagini düsünür, niçin yapamayacagini degil. O sartlarin olusmasini beklemez, sartlari olusturmaya çalisir. Firsatlari engel gibi degil, engelleri firsat gibi görür. O bardagin dolu kismini görür, bos kismini degil. Bir köpegin lesine degil, güzel dislerine bakar. Onun için her sey bir sey ifade eder. O tereddüt çamuruna batmaz, girisimcidir. C. Link’in dedigi gibi;
“Kendini yetersiz gören insan tereddüt içinde beklerken, girisimci insan hata yapmaktan korkmadigindan daha üstün hale gelir.”

Hokuz Pokuz!...

Tabii ki, kuru bir inanç basarili olmak için yeterli degildir. Dil, “Ben yapabilirim.” Derken içinizden bir ses “Hadi canim sen de!” dememelidir. Insan her seyiyle basarabilecegine inanmalidir.

Ayrica inanmak bir sihirli degnek degildir. Inanmak, bir kivilcim; bir ateslemedir. Uzaya firlatilmak üzere bir roket düsünün. Onu firlatmak için önce roketi ateslemelisiniz. Sadece ateslemekle roketi uçuramazsiniz, ama ateslemeden de uçuramazsiniz. Tabii ki, roketin uçmasini saglayan diger pek çok sistemler toplulugu vardir. Fakat bu sistemleri roketi ateslemeden çalistiramazsiniz. Veya bir arabayi yürütmeniz için kontagi çevirmeli ve motoru ateslemelisiniz. Iste inanç da harekete geçmeniz için sizi atesleyen bir kivilcimdir. “Evet, basarmak için inanmalisiniz.”

Vazgeçmeme ve Inanç

Yurtdisinda, alanlarinda üstün basariyi yakalamis insanlarla yapilan bir arastirmaya göre; bu basarilarinin altinda yatan en büyük etkenin “vazgeçmemeleri” oldugu tespit edilmistir. Evet basarisizliklardan yilmama ve vazgeçmeme. Aynen sular gibi...”Mermeri delen suyun gücü degil devamliligidir.”

Peki biz nelerden vazgeçmeyiz ya da vazgeçmememizin altinda ne yatar?! “Kendini adamak” evet, vazgeçmemenin altinda kendini adamak yatmaktadir. Eger bir insan kendini herhangi bir ise adamissa, her seyiyle o ise endekslesecek ve bütün yetenekleriyle o ise konsantre olacaktir. Dolayisiyla vazgeçmeyecektir, çünkü o her seyiyle kendini adamis ve yolunun kara sevdalisi olmustur.

Peki öyleyse tekrar soruyorum. Hangimiz inanmadigimiz bir ise, bir amaca, bir hedefe ya da bir davaya kendini adar!? “Aslinda ben terfi edebilecek birisi degilim, ama!, Pazar payimizi genisletmek çok zor ama neyse!, Aslinda ben, iyi bir yönetici ya da basarili bir is adami olamam! Dershaneye gidiyorum ama üniversiteyi kazanacagimi sanmiyorum!” gibi inancin olmadigi cümleleri sarf ederek hedeflerinize konsantre olabilir misiniz?! Böylesi düsünceler sizi harekete geçirebilir mi?!

Öyleyse vazgeçmemek için inanmalisiniz, kendinizi adayabilmeniz için inanmalisiniz ve kisaca; basarmak için inanmalisiniz!...